Home Pedagog

Pedagog

9 kroków ku temu by stać się lepszym rodzicem

9 kroków ku temu by stać się lepszym rodzicem

  1. Miłość jest najważniejszą potrzebą wszystkich dzieci. Jest także istotnym elementem pozytywnej dyscypliny. Im częściej okazujesz dziecku miłość przytulając je, całując i mówiąc mu „kocham cię”, tym bardziej będzie chciało udowodnić, że na nią zasługuje. Miłość pozwala dziecku zbudować pewność siebie i poczucie własnej wartości.
  2. Słuchaj uważnie tego, co mówi twoje dziecko. Interesuj się tym co robi, co czuje. Zapewnij je, że silne uczucia nie są czymś złym, jeśli wyraża się je w odpowiedni sposób. Im częściej będziesz to robić, tym rzadziej będziesz musiał je dyscyplinować.
  3. Granice są potrzebne nawet w najbardziej kochającym się związku, w którym ludzie potrafią się słuchać. Bycie rodzicem polega między innymi na wyznaczaniu granic. Pamiętaj, że jest czymś naturalnym i normalnym, że dziecko testuje owe granice. To nie jest niesforność, ale część procesu uczenia się. Dzieci czują się bezpieczniej jeśli trzymasz się granic, które wyznaczyłeś (pod warunkiem, że są realistyczne), nawet jeśli od czasu do czasu na nie narzekają.
  4. Uśmiech pomaga rozładować napięte sytuacje. Czasem rodzice stają się tacy poważni, że rodzicielstwo przestaje dawać im radość. Dostrzegaj zabawne strony bycia rodzicem i pozwól sobie na śmiech, kiedy tylko jest to możliwe.
  5. Postrzeganie świata z perspektywy dziecka i wyobrażanie sobie co czuje twoje dziecko, jest kluczem do zrozumienia jego zachowania. Przypomnij sobie jak się czułeś kiedy byłeś dzieckiem i jak niezrozumiały wydawał ci się świat dorosłych, kiedy miałeś poczucie, że potraktowano cię niesprawiedliwie.
  6. Chwal i zachęcaj swoje dziecko. Oczekuj, że dziecko będzie się dobrze zachowywało i zachęcaj je do podejmowania wysiłków. Chwal je za dobre zachowania i staraj się ignorować te niewłaściwe. Im częściej będziesz zrzędzić, tym rzadziej Twoje dziecko będzie Cię słuchać.
  7. Szanuj swoje dziecko, tak jak szanowałbyś dorosłego. Pozwól mu uczestniczyć w podejmowaniu decyzji, szczególnie tych, które go dotyczą. Uważnie wysłuchaj jego zdania. Jeśli masz zamiar powiedzieć mu coś przykrego, zastanów się jakby to zabrzmiało, gdybyś powiedział to komuś dorosłemu. Przeproś jeśli powiedziałeś coś niewłaściwie.
  8. Ustal porządek dnia. Małe dzieci będą się czuły bezpieczniej i łatwiej będzie Wam uniknąć konfliktów jeśli ustalisz jasny porządek dnia. Będą się czuły lepiej jeśli wprowadzisz stałe pory posiłków, snu i głośnych zabaw.
  9. W każdej rodzinie potrzebne są pewne zasady, jednak staraj się zachować elastyczność w wypadku bardzo małych dzieci. Kiedy już ustalisz zasady obowiązujące
    w Twojej rodzinie, bądź konsekwentny. Dzieci mogą się poczuć bardzo niepewnie, jeśli jednego dnia wprowadzisz jakąś zasadę, a następnego dnia ją odwołasz. Czasami trzeba ustalić odmienne zasady obowiązujące poza domem, które należy wyjaśnić dziecku.

SPOSÓB NA EGZAMINACYJNY STRES

SPOSÓB NA EGZAMINACYJNY STRES

Wkrótce sprawdzian dla uczniów klasy VI oraz egzaminy dla uczniów gimnazjum. W takich chwilach często zjada nas egzaminacyjny stres. Jak sobie z nim poradzić i nie dać się sparaliżować nerwom?

Przede wszystkim mobilizacja! Tak naprawdę do zdania egzaminu niewielki stres jest niezbędny. Dzięki niemu następuje wzrost aktywizacji ośrodkowego układu nerwowego: szybciej reagujesz, odbierasz i przetwarzasz informacje. Umiarkowany stres poprawia pamięć i koncentrację. Szybciej się uczysz, lepiej radzisz sobie z rozwiązywaniem problemów.

Niestety, stres działa korzystnie tylko wówczas, gdy nie jest zbyt silny i trwa krótko, np. zaczyna się na kilka dni przed egzaminem. Jeśli trwa dłużej (np. na miesiąc przed sprawdzianem), to niestety po okresie mobilizacji następuje faza rozstrojenia. Wpadasz wtedy w panikę, każde zadanie wydaje ci się trudne i nie do rozwiązania. Utwierdzasz się w przekonaniu, że już nie zdążysz się niczego nauczyć.

Pokonaj stres

Psychologowie twierdzą, że to, w jaki sposób reagujemy na egzaminacyjny stres, w dużej mierze zależy od naszego charakteru. Osoby bardziej gadatliwe, towarzyskie, śmiałe, czyli ekstrawertycy, zwykle radzą sobie lepiej niż introwertycy, a więc osoby pozornie spokojnie, wyhamowane.
Te ostatnie tłumią w sobie emocje, w tym również stres.

Jeśli jesteś właśnie taką osobą, przede wszystkim musisz uwierzyć w siebie. Uwierz też w to, że potrafisz, dasz radę, jesteś przygotowany.

Jeśli bardzo się boisz, dobrą metodą na pokonanie lęku jest technika wizualizacji. Czyli, najprościej mówiąc, wyobrażania sobie sprawdzianu.

Staraj się wyobrażać sobie egzamin jak najbardziej realistycznie. Postaw siebie w sytuacji obserwatora. Zobacz, jak wchodzisz pewnym krokiem do sali egzaminacyjnej, dostajesz arkusz egzaminacyjny, uśmiechasz się z zadowoleniem, bo znasz odpowiedzi na pytania. I potem, jak oddajesz arkusz, jesteś zadowolony, uśmiechnięty, przekonany o dobrze wykonanej pracy.

Co ci da taka wizualizacja? Poza zmniejszeniem lęku (a przecież o to chodzi) i dobrym samopoczuciem, także to, że w realnej sytuacji, która się zdarzy, będziesz się zachowywać w podobny sposób jak w wyobraźni. Będziesz wiedzieć, co robić. Twój mózg został bowiem „zaprogramowany”, jak ma się zachować na egzaminie.

PAMIĘTAJ:

1.  Włącz pozytywne myślenie. Mów sobie: jestem dobry, zdam.

2.  Myśl o czymś miłym, np. o dniu, który nastąpi po egzaminie.

3.  Zaczynaj naukę od zadań trudniejszych, potem przejdź do łatwiejszych. Na koniec powtórz te pierwsze.

4.  Zaplanuj naukę tak, by przeplatać ją z czymś miłym: spacerem, przejażdżką rowerową. Zadbaj o to, by codziennie przynajmniej przez godzinę być na dworze i aktywnie spędzać czas.

5. Ucząc się, podkreślaj ważne rzeczy, tak by łatwo było ci do nich wrócić. Rób notatki, najlepiej nietypowe, rysunkowe, graficzne, by zaangażować do pracy obie półkule mózgowe.

6. Wysypiaj się. Nie ucz się w nocy: tak naprawdę z nocnej nauki niewiele zapamiętujesz.